چشمه
شاید برای شما هم اتفاق افتاده باشد که برای همراهی با کودکتان یا هر دلیل دیگری برنامه های مختلف کودک را از تلویزیون تماشا کرده باشید. جدا از کارتونها یا فیلمهایی که نیاز به بحث وبررسی دارد، یا موسیقی ها و اشعار کم محتوا یا بی محتوا که اثرات نامطلوبی بر ذهن و روح کودکان می گذارد، حضور مجری ها و عروسک مجری های مختلف و اجرای برنامه توسّط آنها جای بحث و نظر دارد. بی شک در غالب این برنامه ها هدف «آموزش» برخی هنجار های اجتماعی و اخلاقی است. امّا سخن بر سر این است که اوّلاً چقدر کارشناسانه است و ثانیاً چقدر با مبانی دینی تناسب دارد؟
در موارد بسیاری با بازی و نمایش از روش «ادب از که آموختی از بی ادبان» استفاده می شود تا بدی یک کاری به کودک منتقل شود. به طور مثال در برنامه رنگین کمان(برنامه کودک شبکه تهران) دائماً گربه و نیما کارهای ناهنجار انجام می دهند و بعد مجری(خاله نرگس) همیشه تذکّر می دهد و نصیحت می کند و در نهایت هم آنها از اشتباهشان سرخورده می شوند و قول می دهند که دیگر تکرار نشود!
امّا آیا چنین روشی در اکثر موارد صحیح است؟این یک بررسی تربیتی می طلبد. آیا نظارتهای کارشناسی بر این برنامه ها وجود دارد یا خیر؟ بنده که گهگاهی توفیق همراهی کودکانم را دارم بعید می دانم چنین نظارتی وجود داشته باشد.
نوشته شده توسط حمیدکمالی در دوشنبه 91/10/11 و ساعت 6:24 عصر | نظرات دیگران()
